Οι εγγενείς δυσκολίες του εγχειρήματος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 κατά τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο

(Η επέτειος της 25ης Μαρτίου που πλησιάζει, έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που δεν υπήρχαν σε παλαιότερους εορτασμούς. Είναι η πρώτη φορά που ο εορτασμός δεν θα γίνει στις πρεσβείες μας στον υπόλοιπο κόσμο λόγω οικονομικών περικοπών, αλλά και στην Ελλάδα η καθιερωμένη στρατιωτική παρέλαση δεν θα έχει την στίλβη του παρελθόντος αφού θα απουσιάζουν τα μηχανοκίνητα τμήματα. Αλλά έχει και άλλη μια ιδιαιτερότητα πιο σημαντική: την σύνοδο των αρχηγών των Ευρωπαικών κρατών που γίνεται την ίδια ημέρα, που όποια και αν είναι η απόφαση της, μας επισημαίνει ότι, ήδη ένα κομμάτι της Εθνικής μας κυριαρχίας και Ελευθερίας έχει παραχωρηθεί, έναντι δανεικών.

Σε μια τέτοια ζοφερή περίσταση, ο καθένας μας σαν μονάδα δεν μπορεί να κάνει και πάρα πολλά. Ως ασήμαντη έστω, προσωπική αντίδραση στην κατάσταση αυτή, αποφάσισα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα από την ιστοσελίδα μου στην εθνεγερτήρια Ελληνική Επανάσταση του 1821. Αν και πιστεύω ότι κατά κανόνα, η ποσότητα είναι αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητας, από σήμερα ως την Πέμπτη, θα αναρτήσω μια σειρά από δημοσιεύσεις ( είτε με δικά μου κείμενα, είτε από άλλες ιστοσελίδες) με μικρά θέματα για το 1821. Την Πέμπτη θα δημοσιεύσω το μεγάλο θέμα μου, που ήδη το δουλεύω από το Σάββατο....)


"...δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι η επανάσταση, υποβοηθούμενη από πολλά γεγονότα, εξερράγη. Μάλλον περίεργο θα ήταν αν καθυστερούσε περισσότερο, αφού εδώ και αιώνες προετοιμαζόταν και αναζητούσε μόνο την κατάλληλη χρονική στιγμή. Το αξιοπερίεργο είναι πως κατάφερε να αντέξει και να αναπτυχθεί. Το Οθωμανικό κράτος, όσους κινδύνους και αν αντιμετώπιζε, ήταν ισχυρό και μεγάλο, ειδικά αν το συγκρίνουμε με το μικρό μέγεθος των επαρχιών που επαναστάτησαν. Είχε κυβέρνηση που όσο πλημμελής στα καθήκοντα της και αν αποδείχθηκε, ήταν καλύτερη από την παντελή έλλειψη κυβέρνησης της Ελληνικής Επανάστασης εκδηλώθηκε και συνέχισε χωρίς την απαραίτητη Κυβερνητική χειραγώγηση των εθνικών δυνάμεων της.



Εκτός αυτού, το οθωμανικό κράτος διέθετε στρατιωτικό, οικονομικό και διοικητικό οργανισμό, που ασχέτως αν δεν λειτουργούσε στην εντέλεια, παρείχε ισχύ και συντονισμό, που το Ελληνικό Έθνος στερήθηκε εντελώς κατά την διάρκεια του αγώνα. Επίσης το Οθωμανικό κράτος διέθετε ισχυρούς συμμάχους που πίστευαν ότι η ύπαρξη του, και μάλιστα η πλήρης ακεραιότητα του, ήταν απαραίτητη για την διασφάλιση των συμφερόντων της Ευρώπης. Οι σύμμαχοι αυτοί ίσως να μην έστειλαν στρατιωτική βοήθεια, αλλά είχαν πολλούς τρόπους να βοηθήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τους οποίους δεν δίστασαν να μεταχειριστούν. Και έτσι, ενώ η Επανάσταση προκάλεσε μεγάλες συμπάθειες στου λαούς της Ευρώπης από την πρώτη στιγμή της ενάρξεώς της, δεν ευτύχισε να έχει κανέναν σύμμαχο παρά αφού πέρασαν πολλά χρόνια Αγώνα και θυσιών. Στο χρονικό διάστημα μέχρι να βρει συμμάχους, θα είχε σίγουρα καταβληθεί αν δεν είχε μια ακαταδάμαστη δύναμη".

Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος

(η ιεροσυλία της απόδοσης στην δημοτική ανήκει σε εμένα.
Ι. Β. Δ)